Na trasę marszu wyruszyli strzelcy z XIV LO ZST w Rzeszowie, ZS nr 2 w Rzeszowie, ZST w Kolbuszowej, wchodzących w skład Jednostki Strzeleckiej 2021 im. płk Leopolda Lisa-Kuli w Rzeszowie i Jednostki Strzeleckiej 2051 Sędziszów Młp. Związku Strzeleckiego "Strzelec" Józefa Piłsudskiego. W tym roku bazą wypadową dla strzelców, dzięki uprzejmości Dyrektora szkoły był Zespół Szkół w Jaśliskach. Młodzież uczestnicząc w rajdzie upamiętniła wydarzenie z roku 1940 kiedy to Kazimierz Iranek Osmecki jako emisariusz Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie przeniósł wyuczony na pamięć, szyfr "H", który do końca okupacji nie został złamany oraz znaczną kwotę pieniędzy na potrzeby konspiracji.
Szlak biegł przez bardzo trudne i niedostępne rejony Bieszczadów, był używany tylko w skrajnych sytuacja, żeby nie został "spalony". Kazimierz-Iranek Osmecki był drugim emisariuszem, czyli osobą, która nie tylko przenosiła szyfr i pieniądze. Był upoważniony do wyjaśnienia w Warszawie sytuacji politycznej Rządu Polskiego w Londynie, mógł interpretować decyzje Naczelnego Wodza i tym różnił się od kurierów, którzy przenosili tylko pocztę. Pokonanie tej trasy było możliwe dzięki współpracy z ludnością słowacką, po tamtej stronie granicy i rozwiniętej siatce ZWZ AK w Polsce. Mieszkańcy Bieszczadów zaangażowani w konspirację, tacy jak właścicielka dworu w Żubraczem, gajowy z Kamionki czy wreszcie przewodnik Kazimierz Sołtysik, pseudonim "Kazik", pomogli emisariuszowi dotrzeć do celu.
Była to doskonała lekcja praktyczna historii i patriotyzmu, dzięki której uczestnicy rajdu oddali hołd ludziom konspiracji, walczącym o wolną i niepodległą Polskę. Ponadto, młodzi strzelcy mogli poznać historię Jaślisk, odwiedzić klasztor Sióstr Nazaretanek w Komańczy, gdzie więziony był Kardynał Stefan Wyszyński oraz Pustelnię Św. Jana z Dukli. Przedsięwzięcie zostało zrealizowane dzięki dofinansowaniu ze środków budżetu województwa podkarpackiego - ROPS.
Płk Kazimierz Iranek-Osmecki urodził się 5 IX 1897 r. w Pstrągowej (pow. Strzyżów). Uczęszczał do II Gimnazjum w Rzeszowie i od 1913 r. należał do Związku Strzeleckiego. W 1916 r. wstąpił do Legionów, a w roku następnym został zastępcą dowódcy obwodu iłżeckiego POW. Od 1918 r. w WP, ranny w bitwie pod Machowem. W okresie międzywojennym oficer służby stałej, m.in. wykładowca w Wyższej Szkole Wojennej. Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r. Po opuszczeniu kraju pełnił różne funkcje sztabowe w Rumunii, Francji i w Wielkiej Brytanii. Był emisariuszem Naczelnego Wodza i przedostał się do okupowanego kraju w grudniu 1940 r. Zrzucony w 1943 r. do Polski jako "cichociemny" (w stopniu pułkownika dyplomowanego), objął szefostwo Oddziału IV (Kwatermistrzostwo), a następnie Oddziału II (Wywiad) Komendy Głównej AK. Walczył w powstaniu warszawskim. Po jego upadku trafił do niewoli. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Aktywnie działał w środowisku kombatanckim, m.in. współredagował opracowanie „Armia Krajowa w dokumentach 1939-1945”. Zmarł 22 V 1984r. w Londynie.