W nastrój obchodów wprowadził zebranych dr hab. Dariusz Iwaneczko, dyrektor Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Rzeszowie, następnie list w imieniu Wojewody Podkarpackiego Teresy Kubas-Hul odczytał Dariusz Tracz, Pełnomocnik Wojewody Podkarpackiego do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Przy każdym z grobów zostały przedstawione sylwetek bohaterów przez Marię Rejman z Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Rzeszowie. Następnie na mogiłach zostały zapalenie zniczy i złożone wiązanki kwiatów. Asystę wystawili Strzelcy z Zespołu Szkół Technicznych im. Eugeniusza Kwiatkowskiego w Rzeszowie pod opieką st. insp. ZS Barbary Gajewskiej – Dowódcy Jednostki Strzeleckiej 2021 im. płk. Leopolda Lisa-Kuli Związku Strzeleckiego „Strzelec” Józefa Piłsudskiego.

Obecny na uroczystości dyrektor Radio Via ks. dr Jakub Nagi odmówił modlitwę w intencji wszystkich poległych, którzy walczyli o wolność i niepodległość naszej ojczyzny.

W uroczystości wzięli udział kombatanci, przedstawiciele władz samorządowych i służb mundurowych, wojska oraz media. 

Do wybuchu  Powstania Listopadowego z 29 listopada 1830 r., największego zrywu wolnościowego Polaków w czasie zaborów doprowadziło łamanie konstytucji nadanej przez Rosjan Królestwu Kongresowemu: wprowadzenie cenzury, zakaz zgromadzeń i jawnych obrad Sejmu. Szerzyły się aresztowania wolnomularzy, filomatów i filaretów. Bezpośrednim impulsem były zwycięskie rewolucje Francuzów i Belgów, którzy obalili króla i ogłosili niepodległość latem 1830 r. oraz decyzja cara o mobilizacji wojsk polskich, które mogły być wysłane na Zachód.

Po nieudanym ataku na Belweder, którego celem było pojmanie księcia Konstantego, znienawidzonego namiestnika i brata cara, podchorążowie pod wodzą Piotra Wysockiego z pomocą ludu Warszawy zdobyli Arsenał. Od początku powstania ujawniły się fatalne w skutkach różnice pomiędzy radykałami a zwolennikami status quo i rokowań z Rosją. Zaproponował je generał Józef Chłopicki – Wódz Naczelny, po tym jak po długich sporach wyłoniono Rząd Tymczasowy z księciem Adamem Jerzym Czartoryskim na czele. Car odpowiedział wprowadzeniem stanu wojennego i mobilizacją korpusu interwencyjnego. Polski Sejm ogłosił wtedy powstanie narodowe przeciwko Rosji, detronizując Mikołaja I w styczniu 1831 r.

Przeciwko 150 tysiącom polskich żołnierzy stanęło 200 tysięcy Rosjan. Ich marsz na Warszawę powstrzymała bitwa pod Olszynką Grochowską 25 lutego, po której dyktatorem został generał Jan Skrzynecki. Nie wykorzystał jednak atutu zaskoczenia zyskanego po śmiałych i zwycięskich atakach generała Ignacego Prądzyńskiego, a także osłabienia carskiej armii wywołanej epidemią cholery.

Punktem zwrotnym stała się klęska powstańców pod Ostrołęką 26 maja. Poddali Warszawę po ataku 6 września. Twierdza w Zamościu, ostatnie miejsce polskiego oporu, padła 21 października. Rosja rozpoczęła wielkie represje: zlikwidowała polskie wojsko, resztki niezależnej polskiej administracji, wyższe szkolnictwo. Nałożyła kontrybucję i rozpoczęła budowę cytadeli, skąd wymierzone były w Warszawę rosyjskie armaty.

Skutkiem powstania była Wielka Emigracja. Do Polski nigdy nie wrócili liczni arystokraci, oficerowie, żołnierze, artyści - w tym Fryderyk Chopin, Adam Mickiewicz i Juliusz Słowacki. Poetycką wizję powstania przedstawił w „Reducie Ordona” Mickiewicz, w „Sowińskim w okopach Woli” – Słowacki, zaś w „Warszawiance” i „Nocy listopadowej” – Stanisław Wyspiański.

W trakcie obchodów oznaczono groby  następujących osób:

Józef Fosiewicz – urodził się w 1794 r. Był właścicielem wytwórni narzędzi rolniczych i gospodarczych. W drugiej połowie XIX wieku Józef Fosiewicz razem z Franciszkiem Eliasiewiczem prowadzili w Rzeszowie wytwórnię narzędzi rolniczych. Wytwarzano w niej młocarnie, sieczkarnie, śrutowniki i inne maszyny rolnicze. Był długoletnim radnym Miasta Rzeszowa oraz cechmistrzem rzemieślników przemysłowych. Powstaniec Listopadowy. Był również zaangażowany w przygotowania do Powstania Styczniowego w 1863 roku i za to spędził kilka miesięcy jako więzień stanu w więzieniu na rzeszowskim zamku. Jako członek komisji wojennej na obwód rzeszowski w czasie powstania 1863 r. był bliskim współpracownikiem Wiktora Zbyszewskiego. Znany z rozległej działalności społecznej, zwłaszcza w fundacjach pomocy dla ubogich.  Zmarł 23 maja 1879 r. po długiej i ciężkiej chorobie w wieku 85 lat. Jego mogiła została wyremontowana ze środków Stowarzyszenia Opieki nad Starym Cmentarzem w Rzeszowie im. Włodzimierza Kozło w 2004 r.
 

Jan Grudziński – urodził się w 1802 r. Był oficerem powstania listopadowego. Zmarł w 1881 r. Mogiła Jana Grudzińskiego i Jana Kanty Grudzińskiego herbu Łabędź została poddana pracom konserwatorskim ze środków Stowarzyszenia Opieki nad Starym Cmentarzem w Rzeszowie im. Włodzimierza Kozło w 2011 r.

Józef Szostkiewicz h. Waxman – urodził się 1 stycznia 1813 r. Powstaniec Listopadowy. Wielokrotnie zmieniał miejsce pobytu pełniąc różne funkcje w dobrach: Lubycza, dominium Lipsko, Góra Ropczycka, Kolbuszowa, Grodzisko, klucz Zarzecki. Był dyktariuszem w Sądzie Obwodowym w Rzeszowie i magistracie. Zmarł 24 lutego 1878 r. przeżywszy 66 lat. Jego mogiła została poddana pracom konserwatorskim ze środków Stowarzyszenia Opieki nad Starym Cmentarzem w Rzeszowie im. Włodzimierza Kozło w 2020 r.

Aleksander Tarłowski – urodził się w 12 grudnia 1813 r. Żołnierz powstania listopadowego. Brał udział w bitwie pod Grochowem, następnie w Legii Nadwiślańskiej w korpusie gen. Samuela Różyckiego. Przez okres 4 lat był więźniem politycznym we Lwowie. Pełnił funkcję głównego kontrolera dóbr ordynacji łańcuckiej hrabiego Alfreda Potockiego. Zmarł 14 marca 1883 r., przeżywszy 70 lat. Jego mogiła została poddana pracom konserwatorskim ze środków Stowarzyszenia Opieki nad Starym Cmentarzem w Rzeszowie im. Włodzimierza Kozło w 2005 r.
 

Na podstawie stron internetowych: IPN Rzeszów, Radio Rzeszów, Katolickie Radio "Via".