17 maja 2020 r. na cmentarzu parafialnym w Świlczy odbyło się złożenie kwiatów i zapalenie zniczy na grobie por. Wiktora Tadeusza Błażewskiego „Orlika” w 75. rocznicę jego śmierci. Organizatorem ceremonii było Towarzystwo Przyjaciół Świlczy, pod patronatem wójta Gminy Świlcza Adama Dziedzica. Wzięli w niej udział Radosław Sołek z Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Rzeszowie, przedstawiciele samorządu terytorialnego, szkoły podstawowej i przedszkola w Świlczy, lokalnych stowarzyszeń i organizacji społecznych. Honorową asystę zabezpieczyły strzelczynie Plutonu Świlcza Związku Strzeleckiego „Strzelec” Józefa Piłsudskiego. Modlitwie w intencji śp. por. Wiktora Błażewskiego „Orlika”  oraz poległych i zamordowanych Żołnierzy Niezłomny Rzeszowszczyzny przewodniczył ks. kan. Antoni Czerak, proboszcz parafii Świlcza.

Por. Wiktor Tadeusz Błażewski ps. „Orlik” i „Dańczak” (Tolek) urodził się 22 lipca 1923 r. w Niechobrzu, jako syn kierownika tamtejszej szkoły Wiktora Błażewskiego i Bolesławy z Busiów, nauczycielki. W 1927 r. rodzina Błażewskich przeniosła się do Świlczy, gdzie Wiktor Błażewski (senior) otrzymał posadę kierownika szkoły powszechnej. Niedługo potem (30 sierpnia 1929 r.) zmarła matka Bolesława osierociwszy piątkę dzieci: Zbigniewa, Zofię, Janinę, Witora („Tolka”) i Alinę.

Tolek ukończył Szkołę Powszechną w Świlczy. W roku 1935 rozpoczął naukę w I Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stanisława Konarskiego w Rzeszowie. Po wybuchu II wojny światowej okupacyjne władze przeniosły rodzinę Błażewskich do Rudnej Wielkiej. Tam ojciec musiał podjąć obowiązki nauczyciela i kierownika szkoły. W tym okresie „Tolek” Błażewski włączył się w pracę konspiracyjną, wstępując w 1940 r. w szeregi Związku Walki Zbrojnej (przekształconego w lutym 1942 r. w Armię Krajową). W ZWZ-AK przyjął pseudonim „Orlik” i został przydzielony do komórki wywiadowczo-dywersyjnej. „Orlik” ukończył kurs podchorążych. Zorganizował i dowodził kolejnymi oddziałami dywersyjnymi, które pozostawały w dyspozycji Inspektora AK kpt. (później mjr.) Łukasza Cieplińskiego. Wziął udział w kilkunastu akcjach bojowych, m.in. zabezpieczeniu zrzutu lotniczego (grudzień 1943) i przygotowaniu akcji odbicia płk. Józefa Spychalskiego w Krakowie (maj 1944). Odważnie i z dużym poświeceniem walczył w operacji „Burza” w Zgrupowaniu III Rzeszów-Zachód (rejon bratkowickich lasów). Po „Burzy” został awansowany na stopień podporucznika. Powierzono mu obowiązki zastępcy oficera dywersyjnego (wrzesień 1944) i p.o. oficera dywersji Inspektoratu AK Rzeszów. Uczestniczył w przygotowaniu i wykonaniu akcji pod Zamkiem rzeszowskim w nocy z 7 na 8 października 1944 r jako dowódca grupy uderzeniowej. Po rozwiązaniu Armii Krajowej został dowódcą kolejnej bojówki dyspozycyjnej tzw. Straży (wiosna 1945) w rzeszowskim inspektoracie organizacji „Niepodległość” („NIE”). Współorganizował niepodległościową siatkę wywiadowczą w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Rzeszowie. Zginął podczas obławy UB i KBW w Rudnej Wielkie w dniu 17 maja 1945 r.

Tekst Artur Szary - prezes Towarzystwa Przyjaciół Świlczy.